pugnalatore

pugnalatore (język włoski)

wymowa:

IPA: /puɲ.ɲa.laˈtɔ.re/

podział przy przenoszeniu wyrazu: pu•gna•la•to•re

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) krym. nożownik

odmiana:

(1.1) lp pugnalatore; lm pugnalatori

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) accoltellatore

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pugnale m, pugnalata ż

forma żeńska pugnalatrice ż

czas. pugnalare

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. pugnalare + -tore

uwagi:

źródła: