oturlig (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieszczęśliwy, pechowy[1][2]
odmiana:
(1.1) oturlig, oturligt, oturliga
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) otursam
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. otur
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 352.