ostativo (język włoski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stanowiący przeszkodę[1]
odmiana:
(1) lp ostativ|o m, ostativa ż; lm ostativi m, ostative ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostacolo m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.