orienta

orienta (esperanto)

morfologia:

orient•a

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wschodni

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	orienta	orientaj
akuzativo	orientan	orientajn

przykłady:

(1.1) Mia trajno veturis laŭ orienta marbordo de la duoninsulo. → Mój pociąg jechał wzdłuż wschodniego wybrzeża półwyspu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Orienta Azio • orienta glareolo • orienta nizo • orienta otido • orienta pluvio • orienta ŝterno • Orienta Timoro • orienta turto • orienta vespobuteo

synonimy:

antonimy:

(1.1) okcidenta

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oriento

przysł. oriente

czas. orienti

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orienta (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [o.ˈɾjen̦.ta]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od orientar

(1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od orientar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: