wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) podn. stan ciągłych nieszczęść (np. wojna)[1], nieszczęście, klęska, zagłada, upadek, bieda
odmiana:
(1.1) en ofärd, ofärden; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) olycka, fördärv, undergång, nöd
antonimy:
(1.1) välfärd, välgång
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe ofärdsdag, ofärdsår
etymologia:
szw. o- + färdnie- + jazda
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok, hasło "ofärd"