meripihka (język fiński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jubil. bursztyn, jantar[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) fiń. meri + pihka (morze + żywica)
uwagi:
źródła:
  1. Krzysztof Tomasz Witczak, Zagadnienie ugrofińskiego substratu w językach bałtyckich, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 204.