menčłiḱ (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ludzki, człowieczy[1]

przysłówek

(2.1) ludzko, człowieczo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) menšłiḱ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. menč m
wykrz. menč
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. menč + -łiḱ. por. niem. menschlich
uwagi:
źródła:
  1.   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 277.