kefalet (język turecki) edytuj

wymowa:
IPA[cefaː'let]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) poręczenie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kefaletname
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) [1] arab. كفالة
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „kefalet” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.