hyra (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wynajmować[1][2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) czynsz[1][2]
odmiana:
(1.1) att hyra, hyr, hyrde, hyrt, hyr!
(2.1) en hyra, hyran, hyror, hyrorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) hyresbidraghyresgästhyreshushyreslägenhethyresvärdhyresvärdinnamånadshyranormalhyra
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 204.