herausgehen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[hɛˈʁaʊ̯sˌɡeːən]
?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) wychodzić, wyjść (z wewnątrz)
odmiana:
(1.1)[1] herausgehen (geht heraus), ging heraus, herausgegangen (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Heruasgehen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. heraus- + gehen
uwagi:
zobacz też: gehenausgehenauseinandergehenherausgehenhinausgehenrausgehenvorausgehen
źródła: