dovolit

dovolit (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik

(1.1) pozwolić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dovolenka ż, dovolení

czas. dovolit se, dovolit si, dovolovat, dovolovat se, dovolovat si

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: