cloruro

cloruro (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [klo.ˈɾu.ɾo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. chlorek

odmiana:

(1) lm cloruros

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. clorar

przym. clorado, cloral, cloratado, clórico, clorítico, cloroso

rzecz. cloración ż, clorato m, cloro m, clorita ż, clorito m, cloruración ż

tem. słow. cloro-

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. cloro + -uro

uwagi:

źródła:

cloruro (język włoski)

wymowa:

IPA: /kloˈruro/

podział przy przenoszeniu wyrazu: clo•ru•ro

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. chlorek

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: clorurare

odmiana:

(1.1) lp cloruro; lm cloruri

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) cloruro di sodio → chlorek sodu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cloro m, clorato m, clorazione ż, cloratore m, clorito m, clorite ż, clorosi ż, clorurazione ż, clorurante m

czas. clorare, clorurare

przym. clorico, clorato, cloroso, clorosante, clorotico, clorurato, clorurante

tem. słow. cloro-

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. cloro + -uro

uwagi:

źródła: