celibe

celibe (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) samotny, kawaler

przymiotnik

(2.1) nieżonaty, bezżenny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

celibe (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈʧɛlibe/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ce•li•be

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieżonaty, bezżenny

(1.2) rzad. książk. niezamężna

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) samotny, kawaler

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) rzad. książk. niezamężna, panna

odmiana:

(1.1-2) lp celibe m ż; lm celibi m ż

(2.1) lp celibe; lm celibi

(3.1) lp celibe; lm celibi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) nubile

(2.1) scapolo

(3.1) nubile

antonimy:

(2.1) sposato, ammogliato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. celibato m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. caelebs, -lĭbis

uwagi:

źródła: