bilmece

bilmece (język turecki)

wymowa:

IPA: /bil.mɛ.ˈʤɛ/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zagadka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bulmaca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

utworzone od tur. bilmek → wiedzieć

uwagi:

źródła: