bezweifeln (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈʦvaɪ̯fl̩n]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) wątpić, powątpiewać
odmiana:
(1.1)[1] bezweifel|n (bezweifelt), bezweifelte, bezweifelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bezweifeln n, Bezweiflung ż, Bezweifelung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. be- + zweifeln
uwagi:
zobacz też: zweifelnanzweifelnbezweifelnverzweifeln
źródła: