bevilge

bevilge (język duński)

wymowa:

IPA: [beˈviljə]

znaczenia:

czasownik

(1.1) przydzielić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bevilge (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: [beˈvilge]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) nadać, przydzielić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. bewilligen

uwagi:

źródła:

bevilge (język norweski (riksmål))

wymowa:

IPA: [beˈvilge]

znaczenia:

czasownik

(1.1) nadać, przydzielić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. bewilligen

uwagi:

źródła: