bekunden (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈkʊndn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) wyrażać, wyrazić, okazywać, okazać, oświadczać, oświadczyć
odmiana:
(1.1)[1] bekund|en (bekundet), bekundete, bekundet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Interesse bekunden
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bekunden n, Bekundung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: