aristotelico (język włoski)

edytuj
wymowa:
IPA/a.ri.sto.ˈtɛ.li.ko/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. arystotelesowski, arystotelesowy[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) arystotelik
odmiana:
(1.1) lp aristotelico m, aristotelica ż; lm aristotelici m, aristoteliche ż
(2.1) lp aristotelico; lm aristotelici
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) peripatetico
(2.1) peripatetico
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aristotele m, aristotelica ż, aristotelismo m
przysł. aristotelicamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. Aristotele + -ico
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.