anfechten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈanˌfɛçtn̩] ?/i IPA[ˌfɔχt ˈan] IPA[ˈanɡəˌfɔχtn̩]
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) kwestionować, zakwestionować, podważać, podważyć
(1.2) praw. zaskarżać, zaskarżyć
odmiana:
(1.1-2)[1] anfecht|en (ficht an), fochte an, angefochten (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anfechten n, Anfechtung ż
przym. anfechtbar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: fechtenanfechtenausfechtendurchfechtenerfechten
źródła: