beorn

beorn (język staroangielski)

wymowa:

IPA: /be͜orn/, [be͜orˠn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) poet. wojownik, żołnierz, mężczyzna

odmiana:

lm beornas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

Etymologia niepewna. Podawane jest st.nord. bjǫrn → niedźwiedź, jednak beorn w staroangielskim nigdy nie oznaczało "niedźwiedź", a staronordyjskie bjǫrn nigdy nie dotyczyło ludzi.

uwagi:

źródła: