чарніла (1.1)
 
чарніла (1.2)
transliteracja:
čarnìla
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) atrament[1]
(1.2) pot. żart. atrament, wino[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) сімпатычнае чарнілаatrament sympatyczny
synonimy:
(1.2) віно
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чарненне n, чарныш m, чарніліца ż, чарната ż, чарнец m, чарніца ż, чарнавік m, чарніца ż, чарнічнік m, чарнушка ż
czas. чарніць ndk., чарнець ndk.
przym. чарнільны, чарнавы, чарнаваты, чарнічны, чарнушкавы, чорны
przysł. чорна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „чарніла” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 344.
  2.   Hasło „чарніла” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.