чараўнічы (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
čaraŭnìčy
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czarowny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) чароўны
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чары lm, чараўніцтва n, чараўнічасць ż, чараўнік m, чараўніца ż, чараванне n
czas. чараваць ndk.
przym. чараўніцкі, чароўны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „czarowny” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 76.