спаліць

спаліць (język białoruski)

transliteracja:

spalìcʹ

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) spalić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. паліць ndk.

związki frazeologiczne:

спаліць свае караблі / спаліць масты за сабой / спаліць масты → spalić za sobą mosty

etymologia:

uwagi:

źródła: