саматужнік

саматужнік (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
samatužnìk
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzem. chałupnik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. саматужніцтва n
forma żeńska саматужніца ż
czas. саматужнічаць ndk.
przym. саматужны, саматужніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „chałupnik” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 53.