кочівник

кочівник (język ukraiński)

transliteracja:

kočìvnik

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) koczownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) кочовик

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. кочовик m, кочовичка ż, кочовище n, кочівля ż, кочування n

forma żeńska кочівниця ż

czas. кочувати ndk.

przym. кочівний, кочовий, кочівницький

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: