зімоўшчык (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
zìmoŭščyk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zimownik (ktoś zimujący gdzieś poza miejscem stałego pobytu)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. зімачка ż, зіма ż, зімоўка ż, зімоўе n, зімовішча n, зімнік m, зімаванне n
czas. зімаваць ndk.
przym. зімавальны, зімні, зімовы
przysł. зімна, зімой
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: