зімоўшчык

зімоўшчык (język białoruski)

transliteracja:

zìmoŭščyk

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zimownik (ktoś zimujący gdzieś poza miejscem stałego pobytu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. зімачка ż, зіма ż, зімоўка ż, зімоўе n, зімовішча n, зімнік m, зімаванне n

czas. зімаваць ndk.

przym. зімавальны, зімні, зімовы

przysł. зімна, зімой

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: