κωκύω (język starogrecki) edytuj

transliteracja:
kōkū́ō
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) poet. lamentować[1]
odmiana:
(1.1) bezokolicznik czasu teraźniejszego: κωκύειν
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ὀδύρομαι, ὀλοφύρομαι, οἰμώζω, ὀϊζύω, ὀτοτύζω
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Κωκυτός m, κωκυτός m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 182.