αποβολή

αποβολή (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.po.vo.ˈli]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uczn. wydalenia/wyrzucenie (ucznia ze szkoły, gracza z boiska)

(1.2) med. poronienie

(1.3) usunięcie, wyrzucenie, wydalenie, czystka

(1.4) odpad, pozostałość, odrzut

odmiana:

(1) F29

przykłady:

(1.1) Ο γιος μου τιμωρήθηκε με τριήμερη αποβολή. → Syn mój został ukarany trzydniowym wydaleniem (ze szkoły).

składnia:

kolokacje:

(1.3) αποβολή από το κόμμα → wydalenie z partii

synonimy:

(1.2) αυτόματη άμβλωση, άμβλωση

(1.3) απομάκρυνση, αποσχηματισμός, αποτειχισμός, εκκαθάριση

(1.4) απόρριψη, ρίψη, πέταμα

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) τιμωρία

hiponimy:

(1.1) δυάρα, πεντάρα, εξάρα

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. αποβάλλω, αποβάλλομαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀποβολή

uwagi:

źródła: