worek (język polski) edytuj

 
worki (1.1)
 
worki (1.2) jarzyn
 
koszulka worek (1.3)
 
worek (1.4)
wymowa:
IPA[ˈvɔrɛk], AS[vorek]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miękki, elastyczny pojemnik wykonany z kawałków materiału, folii lub papieru; zob. też worek w Wikipedii
(1.2) miara ilości: zawartość worka (1.1)
(1.3) pot. przen. zbyt luźne ubranie, sukienka
(1.4) bot. zarodnia u niektórych grzybów; zob. też worek grzyba w Wikipedii
(1.5) zob. worek mosznowy, moszna
(1.6) geogr. wybiegnięcia terytorium państwa w głąb innych państw sąsiednich
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Konie jednak nie mogły się za płotem pomieścić, więc chłopcy rozkulbaczywszy je i zdjąwszy z nich naczynia blaszane i worki popętali je tylko, by nie oddaliły się zanadto w poszukiwaniu trawy lub wody.[1]
składnia:
(1.2) worek + D.
kolokacje:
(1.6) worek głubczycki • worek osobłoski • worek szluknowski, itp.
synonimy:
(1.1) sak, sakwa, mieszek, miech, reg. śl. bojtel
(1.6) cypel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) pojemnik
(1.4) zarodnia
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wory m, workowanie m, workowatość ż, workowiec m, workowce nmos, woreczniak m
zdrobn. woreczek m
zgrub. wór m
czas. workować ndk.
przym. workowy, woreczkowy, workowaty
związki frazeologiczne:
kupować kota w workuwyszło szydło z workawyścig w workach
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz W pustyni i w puszczy