dulcis
dulcis (język łaciński) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) słodki[1]
- (1.2) łagodny[1]
- (1.3) czysty, zdrowy, świeży[1]
- (1.4) wonny[1]
- (1.5) melodyjny, dźwięczny[1]
- (1.6) uroczy, miły, piękny, pełen wdzięku[1]
- (1.7) drogi, kochany, ukochany, miły, bliski sercu[1]
- (1.8) pełen uczucia[1]
- (1.9) życzliwy, oddany[1]
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1-9) dulc|is, ~is, ~e; st. wyższy dulcior; st. najwyższy dulcissimus
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) vinum dulce → słodkie wino • dulcis odor → słodki zapach
- (1.2) dulcis vox → łagodny głos
- (1.3) dulcis aqua → świeża woda (pitna) • terra dulcis → ziemia zdatna do uprawy
- (1.6) dulcis ornatio → zachwycająca mowa • dulces somni → piękne sny • dulcis homo → czarujący człowiek
- (1.7) dulcis amor → tkliwa miłość • dulcis coniunx → ukochany mąż/ukochana żona • dulces amici → bliscy (życzliwi) przyjaciele
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dulce n, zdrobn. dulciculus
- rzecz. dulcedo, dulce
- czas. dulcesco
- przysł. dulce
- przym. dulciculus, dulce
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: