страхъ (język staro-cerkiewno-słowiański) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
ⱄⱅⱃⰰⱈⱏ
transliteracja:
straxǔ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) strach[1], lęk
odmiana:
(1.1) deklinacja I (o-tematyczna)
przykłady:
(1.1) и страхъ съмрътьнꙑі нападе на мѩ[2] → … i ogarnia mnie lęk śmiertelny
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. страхованиѥ n
czas. страшити ndk., оустрашати ndk., оустрашити dk., пострашити dk., пристрашити dk.
przym. страшивъ, страшьнъ, пристрашьнъ
związki frazeologiczne:
etymologia:
odziedziczone z prasł. *straxъ
uwagi:
źródła:
  1. Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4, s. 198.
  2. Księga Psalmów 55(54):5