Aneks:Język litewski - liczebniki: Różnice pomiędzy wersjami

* liczebniki od '''ketur<u>i</u>''' ''(cztery)'' do '''devyn<u>i</u>''' ''(dziewięć)'' również odmieniają się jak przymiotniki miękkie przez przypadki i rodzaje, z tym że w bierniku rodzaju męskiego przyjmują końcówkę '''-is''' (np. '''ketur<u>i</u> -– keturi<u>ų</u> -– ketur<u>i</u>ems -– k<u>e</u>turis '''itd., '''k<u>e</u>turios -– keturi<u>ų</u> -– keturi<u>o</u>ms -– k<u>e</u>turias '''itd.).

* liczebniki od '''vien<u>u</u>olika''' do '''devyni<u>o</u>lika''' ''(11 -– 19)'' odmieniają się podobnie jak rzeczowniki rodzaju żeńskiego (bez względu na rodzaj określanego rzeczownika). Akcent tych liczebników jest stały.

Dla pozostałych liczebników reguły są analogiczne, z tym że należy zwracać uwagę na ostatnią cyfrę liczby, czyli '''tr<u>i</u>sdesimt m<u>e</u>trų '''''(trzydzieści metrów)'', '''tr<u>i</u>sdesimt v<u>i</u>enas m<u>e</u>tras '''''(trzydzieści jeden metrów'' -– <u>uwaga: liczba pojedyncza</u>'')'', '''ši<u>m</u>tas ketur<u>i</u> m<u>e</u>trai '''''(sto cztery metry)'', '''t<u>ū</u>kstantis vien<u>u</u>olika m<u>e</u>trų''' ''(tysiąc jedenaście metrów)''.

W języku litewskim liczebniki zbiorowe odnoszą się jedynie do rzeczowników nie posiadających liczby pojedynczej. Inaczej jest w języku polskim, gdyż mówimy np. '''dwoje drzwi''', ale i '''dwoje dzieci'''. Litwini używają zresztą tych liczebników najczęściej ze słowem '''m<u>e</u>tai''' (rok), które nie ma liczby pojedynczej, np. '''dvej<u>i</u> m<u>e</u>tai''' -– ''dwa lata''.