Indeks:Polski - Gwara marynarska
A edytuj
B edytuj
- bijak[2]
- boja[2]
- bos – bosman[1]
- bosak[2]
- brudas – mechanik
- bunkrować, bunkrować paliwo – "przyjmować" paliwo na własny użytek statku – odnosi się tylko wyłącznie do paliwa, a nie ładunków
- bunkier – paliwo dla statku
- bunkierka – najczęściej barka lub mała jednostka dowożąca paliwo
- biznes tanki – najczęściej skrytki w zbiornikach służące do przemytu
C edytuj
- cała naprzód! – rodzaj komendy
- cela – kabina
- chodzić – o statku: płynąć (np. chodzić na Afrykę, chodzić gęsto, chodzić jak po oranym)
- chwiejba[2]
- czarna brygada – specjalna brygada celna
D edytuj
G edytuj
- galernik – marynarz pływający na długich rejsach
- głowica[2]
- gwiazdołap – nawigator
- gwiazdojeb – również nawigator, a właściwie członek załogi pokładowej
H edytuj
- hifować biznes – przemycać towar
I edytuj
- iść – o statku: płynąć (np. iść w morze[1], iść w balaście, iść wolno, iść do Indii, iść na Japony)
K edytuj
- karbowy - bosman
- karny – długi rejs
- katorga – długi rejs
- kiedy kapitan się goli, sztorm ucicha powoli – rymowanka wyrażająca uznanie dla kapitana
- klaruj do wyjścia! – rodzaj komendy
- klatka – kabina
- kotłownia - dział maszynowy (przedział maszynowy/maszyna)
- kowal – kucharz
- kundować – przychodzić na statek w obcym porcie, prosić o jedzenie, także włóczyć się
- kwintas – smutny marynarz
L edytuj
- laluś – nawigator
- lorneta[2]
Ł edytuj
- łyskać[2]
M edytuj
- midszip!, midszips! – rodzaj komendy: ster na środek
- mustrować – zaciągać się do załogi (np. mustrować na statek)
N edytuj
- na dziobie – lewa dziobowa! – rodzaj komendy (cuma lewa dziobowa)
- na rufie hol mocno! – rodzaj komendy: zamocować hol na rufie
P edytuj
- panama – kluza
- parasol – steward
- parzygnat – kucharz
- pierwszy – pierwszy oficer
- pierwszy po Bogu – kapitan
- piranie – celnicy
- pława[2]
- pływające więzienie – statek
- podwójny z panamy mocno! – rodzaj komendy
- pokład – załoga pracująca na pokładzie[1]
- położyć się na kurs – obrać właściwy kurs[1]
- przetrawersować[2]
- psy gończe – celnicy
R edytuj
- radio – radiooficer[1]
- radiola – żona radiooficera
- rzygacz – statek szkolny
S edytuj
- samobójca – marynarz pływający na długich rejsach
- schodzić (np. schodzić z łowiska)
- siedzieć na biczu – czekać na zamustrowanie na statek (por. ang. beach – plaża)
- singel ap! (ang. single up) rodzaj komendy: zostawić jedną linę
- sklarować się – upić się (i paść)
- smoluch – mechanik
- spelować – literować (np. spelować nazwę statku)
- stary – kapitan
- ster lewo dziesięć! – rodzaj komendy
- ster lewo na burt! – rodzaj komendy
- szarańcza – celnicy
- szmaty – żagle
- szmelcownia - dział maszynowy/maszyna
T edytuj
- tak trzymać! – rodzaj komendy: trzymać kierunek
- trumna – statek
- trzęsiłapa – radiooficer
W edytuj
Z edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Stanisław Grabias, Środowiskowe i zawodowe odmiany języka – socjolekty, w: Współczesny język polski pod red. Jerzego Bartmińskiego, Wrocław 1993, s. 241–242.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 Barbara Bartnicka, Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 145.
Literatura edytuj
- Barbara Bartnicka, Stylizacja środowiskowa w: Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 143–149.
- Ewa Kołodziejek, Gwara marynarska – język środowiska czy język subkultury? w: Język a kultura, t. 10, Języki subkultur pod red. Janusza Anusiewicza i Bogdana Sicińskiego, Wrocław 1994, s. 171 i nast.
- Ewa Kołodziejek, Gwara środowiskowa marynarzy na tle subkultury marynarskiej, Szczecin 1994
- Ewa Kołodziejek, Zapożyczenia w gwarze marynarzy (typy i funkcje), „Poradnik Językowy”, nr 2/1990, s. 112–118.