Mapowanie Cangjie na standardową klawiaturę QWERTY

Cangjie, a dokładniej 仓颉输入法, czyli metoda wprowadzania danych Cangjie, to przełomowy sposób wprowadzania znaków chińskich hanzi do komputera za pomocą standardowej klawiatury QWERTY. Została opracowana na Tajwanie w 1976 roku (od 1982 w publicznej domenie), a nazwana na cześć mitycznego twórcy pisma chińskiego Cangjie.

Cangjie polega na dekompozycji hanzi za pomocą podstawowych znaków-kluczy, zmapowanych na standardową klawiaturę komputerową. Co istotne, jest ona dostępna zarówno dla pisma tradycyjnego, jak i uproszczonego. Istotna jest przy tym kolejność wprowadzania komponentów - w przypadku, gdy elementy składowe wpisano w niewłaściwej kolejności, wynik kompozycji może być inny od oczekiwanego. Spośród 26 liter standardowej klawiatury QWERTY, 24 mają przypisane bazowe znaki (komponenty), X oznacza „kolizję” ( = gdy znak nie może być w sposób prosty rozłożony na mniejsze składowe), zaś Z nie ma stałego mapowania (spotyka się , wywołujące chińskie znaki interpunkcyjne, lub , czyli "zdefiniowane przez użytkownika").

Przykładowo, wprowadza się używając pojedynczej litery A, znakowi/słowu odpowiada B, natomiast napisanie AB składa te dwa znaki do .

Metoda Cangjie była przełomowa we wczesnej fazie komputeryzacji, i - z pewnymi modyfikacjami - używana jest do dziś. Obecnie „konkuruje” głównie z bopomofo, które jest odbierane jako bardziej intuicyjne i wymaga mniejsze liczby naciśnięć klawiszy, oraz rozmaitymi wersjami oprogramowania bazującego na pinyin (oprogramowania te albo korzystają z dedykowanej klawiatury, albo - kosztem większej liczby naciśnięć klawiszy - bazują na „czystej” klawiaturze QWERTY).