zdziwaczenie

zdziwaczenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zdziwaczeć

odmiana:

przykłady:

(1.1) Różnica między zwykłym hobby a zdziwaczeniem, obserwowanym w przypadku osób z zespołem Aspergera, polega na tym, że ich zainteresowania są często samotnicze i nietypowe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziwaczek mos/mrz, dziwność ż, dziwaczność ż, dziwaczenie n, dziwak m, dziwaczka ż, dziwadło n, dziw m, dziwienie n, dziwactwo n

czas. zdziwaczeć dk., dziwaczeć ndk.

przym. dziwny, dziwaczny

przysł. dziwnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: