dziwaczność
dziwaczność (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dziwaczność dopełniacz dziwaczności celownik dziwaczności biernik dziwaczność narzędnik dziwacznością miejscownik dziwaczności wołacz dziwaczności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) osobliwość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dziwaczny
- przysł. dziwacznie
- rzecz. dziwaczek mos/mrz, dziwak m, dziwaczka ż, dziwactwo n, dziw mrz, zdziwaczenie n
- czas. dziwaczeć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) oddity, queerness
- interlingua: (1.1) bizarria, peculiaritate
- włoski: (1.1) bislaccheria ż
- źródła: