wielmoża
wielmoża (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. członek arystokracji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wielmoża wielmoże / wielmożowie[1] dopełniacz wielmoży wielmożów celownik wielmoży wielmożom biernik wielmożę wielmożów narzędnik wielmożą wielmożami miejscownik wielmoży wielmożach wołacz wielmożo wielmoże / wielmożowie
- przykłady:
- (1.1) W prawicy wielmoży Józefa gwizdnęła kawaleryjska szpicruta, spadła na twarz oficera i padł krótki rozkaz: — Salutuj marszałka, ciuro![2]
- (1.1) — Darujcie opóźnienie, zacni wielmoże, ale zwlec się musiałem z łoża…[3]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) arystokrata
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wielmożna ż, wielmożny mos, wielmożność ż
- czas. wielmożnić ndk., wielmożnić się ndk., wielmożnieć ndk., zwielmożnieć dk.
- przym. wielmożny
- przysł. wielmożnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) magnate m, aristocratico m
- źródła:
- ↑
Hasło „wielmoża” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Maria Rodziewiczówna, Rada Narodowa 1915 (wyd. 1938)
- ↑ Wacław Sieroszewski, Beniowski (wyd. 1935)
