spokojność

spokojność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. daw. poczucie bezpieczeństwa, brak obaw, lęków

(1.2) przest. opanowanie, równowaga wewnętrzna

(1.3) przest. życie bez wojny, pokojowe warunki życia

(1.4) przest. zacisze, ustronność, cisza, milczenie

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spokojność	spokojności
dopełniacz	spokojności	spokojności
celownik	spokojności	spokojnościom
biernik	spokojność	spokojności
narzędnik	spokojnością	spokojnościami
miejscownik	spokojności	spokojnościach
wołacz	spokojności	spokojności

przykłady:

składnia:

(1.1) spokojność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niespokojność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spokojny, spokój m, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m

czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.

przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno

przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco

wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko

partyk. spoko, spoczko

ims. uspokojony, uspokajający

związki frazeologiczne:

wyprosić się na spokojność / wyjść na spokojność

etymologia:

pol. spokojny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) спакойнасць ż
• francuski: (1.1) tranquillité ż, calme ż, repos ż, paix m, quiétude m; (1.2) repos ż; (1.3) calme ż
• rosyjski: (1.1) спокойность ż; (1.4) тихость ż, тишина ż

źródła: