Podobna pisownia Podobna pisownia: spȍkōjno

spokojno (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) daw. spokojnie
(1.2) daw. praw. nie doznając przerwy lub innych przeszkód w posiadaniu nieruchomości[1]

przymiotnik

(2.1) gw. kielecka[2] spokojny
odmiana:
(1.1-2) st. wyższy bardziej spokojno; st. najwyższy najbardziej spokojno
przykłady:
(2.1) Jak się kupowało krowę, to było ważne, żeby była spokojno, łaskómno, żeby za dójki się dała złapać, niełechcywo.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
gw. kaszubska spœkojno[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m
czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.
przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniusieńki, spokojniuchny, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny
przysł. spokojnie, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco
wykrz. spox, spoko, spoczko, spokojnie
partyk. spoko, spoczko
ims. uspokojony, uspokajający
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spokojnie
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spokojny
źródła:
  1.   Hasło „spokojno” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
  2. 2,0 2,1 Kieleckie - Słowniczek GWAROWY
  3. Stefan Ramułt, Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego