skok w bok (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈskɔɡ ˈv‿bɔk], AS[skog v‿bok], zjawiska fonetyczne: udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl.
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. zdrada małżeńska, rzadziej zdrada stałego partnera, partnerki[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nadal nie potrafiłam mu wybaczyć tamtego skoku w bok z czarnowłosą dziewczyną[2].
(1.1) Wyjazd służbowy jest dla 60 proc. pracujących mężczyzn i połowy kobiet najważniejszym wytłumaczeniem skoku w bok[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ochota na skok w bok • zrobić skok w bok • skutki skoku w bok
synonimy:
(1.1) rel. cudzołóstwo; pot. przyprawienie rogów
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 743.
  2. J. Mardsen, Jutro 6. Cienie, 2012.
  3. rp.pl