partnerka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[partˈnɛrka], AS[partnerka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: partner
(1.2) kobieta w związku
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partnerstwo n, partnerowanie n
forma męska partner m
czas. partnerować ndk.
przym. partnerski
przysł. partnersko, po partnersku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: partner
źródła:

partnerka (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) partnerka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partnerství n, partner m
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. partner + -ka
uwagi:
źródła:

partnerka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) partnerka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partnerstvo n
forma męska partner m
przym. partnerský
przysł. partnersky
związki frazeologiczne:
etymologia:
słc. partner + -ka
uwagi:
źródła:

partnerka (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) partnerka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) partnerica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partnerstvo n, partner m, partnerica ż
przym. partnerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
słń. partner + -ka
uwagi:
źródła: