potępienie

potępienie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od potępić

(1.2) wyrok potępiający, wyrażenie silnej dezaprobaty, ostra krytyka

(1.3) rel. w chrześcijaństwie: utrata zbawienia

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	potępienie
dopełniacz	potępienia
celownik	potępieniu
biernik	potępienie
narzędnik	potępieniem
miejscownik	potępieniu
wołacz	potępienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) czyn zasługujący na potępienie

synonimy:

antonimy:

(1.3) zbawienie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. potępić dk., potępiać ndk.

rzecz. potępieniec m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) reprehension, reprobation, animadversion, condemnation, censure; (1.3) damnation, perdition
• arabski: (1.2) لعن m
• baskijski: (1.2) gaitzespen
• francuski: (1.2) condamnation ż
• interlingua: (1.2) blasmo, disapprobation, condemnation; (1.3) damnation
• łaciński: (1.2) damnatio ż; (1.3) damnatio ż
• slovio: (1.2) osudenie
• włoski: (1.2) deprecazione ż, condanna ż

źródła: