obcoplemienny
obcoplemienny (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik obcoplemienny obcoplemienna obcoplemienne obcoplemienni obcoplemienne dopełniacz obcoplemiennego obcoplemiennej obcoplemiennego obcoplemiennych celownik obcoplemiennemu obcoplemiennej obcoplemiennemu obcoplemiennym biernik obcoplemiennego obcoplemienny obcoplemienną obcoplemienne obcoplemiennych obcoplemienne narzędnik obcoplemiennym obcoplemienną obcoplemiennym obcoplemiennymi miejscownik obcoplemiennym obcoplemiennej obcoplemiennym obcoplemiennych wołacz obcoplemienny obcoplemienna obcoplemienne obcoplemienni obcoplemienne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Zaczęli się też pojawiać obcoplemienni osadnicy - Niemcy, Żydzi, a nawet Walonowie, którym pozwalano stosować własne prawo[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) innoplemienny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obcoplemienność ż, obcoplemiennik mos, obcoplemieniec mos
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Marek Kazimierz Barański, Dynastia Piastów w Polsce, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.