nieprawdaż (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

partykuła

(1.1) wzmocniona forma wykrzyknika/partykuły „nieprawda”, używana na końcu frazy w celu skłonienia do jej potwierdzenia przez współrozmówcę
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Wcale ładnie mi się to udało, nieprawdaż?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nieprawda?, czyż nie?; pot. co nie?, nie?
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieprawda ż, nieprawdziwość ż
przym. nieprawdziwy
przysł. nieprawdziwie
wykrz. nieprawda
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + prawda +
uwagi:
(1.1) termin klasyfikowany również jako „rzeczownik w formie partykuły pytającej”[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „nieprawdaż?” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.