na koń

na koń (język polski)

wymowa:

IPA: [na‿ˈkɔ̃ɲ], AS: [na‿kõń], zjawiska fonetyczne: nazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) przest. wykrzyknik rozkazujący dosiąść konia

fraza przysłówkowa

(2.1) przest. na konia, na konie

odmiana:

przykłady:

(1.1) – Na koń i hajda na psubratów! – naraz zakrzyczał podnosząc się z klęczek. – Czekajcież, kobyle syny, my wam wypiszemy na łbach gwarancje i przyjacielstwa!

(2.1) Hej, tam gdzieś znad czarnej wody // siada na koń kozak młody […]

(2.1) Spotkanie to podniosło Mieszka na duchu, pośpieszył do obozu, zebrał drużynę, siedli na koń i ruszyli.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Zachowana archaiczna forma biernika równego mianownikowi.

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) a cavallo

źródła: