mučeník

mučeník (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rel. męczennik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mučeník	mučeníci
dopełniacz	mučeníka	mučeníkov
celownik	mučeníkovi	mučeníkom
biernik	mučeníka	mučeníkov
miejscownik	mučeníkovi	mučeníkoch
narzędnik	mučeníkom	mučeníkmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trpiteľ; książk. martýr

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mučeníctvo n

forma żeńska mučenica, mučeníčka

przym. mučenícky

związki frazeologiczne:

etymologia:

słc. mučiť + -ník

uwagi:

źródła: