martýr

martýr (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) książk. rel. męczennik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	martýr	martýri
dopełniacz	martýra	martýrov
celownik	martýrovi	martýrom
biernik	martýra	martýrov
miejscownik	martýrovi	martýroch
narzędnik	martýrom	martýrmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mučeník, trpiteľ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. martýrium n, martýrskosť ż, martýrstvo n

forma żeńska martýrka

przym. martýrsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.kośc. martyr < gr. μάρτυρ (mártur) < gr. μάρτυς (mártus)

uwagi:

źródła: