kołowacieć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skołowacieć)

(1.1) niepokojąc się, poruszać się w kółko
(1.2) pot. tracić w czymś rozeznanie i orientację[1]
(1.3) stawać się odrętwiałym i sztywnym[2]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja III
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koło n, kółko n, kółeczko n, kołek m, kół m, kołowacenie n, skołowacenie n, zakole n, kołowy mos
czas. skołowacieć dk., kołować ndk.
przym. kołowy, kolisty, kółeczkowy, skołowaciały
przysł. koliście
przyim. koło
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kołowacieć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2.   Hasło „kołowacieć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.