gaździna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɡaʑˈʥ̑ĩna], AS[gaźʒ́ĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. gw. (Śląsk Cieszyński)[1][2] żona gazdy, gospodyni na Podhalu i w Cieszyńskiem
odmiana:
(1.1) [3]
przykłady:
(1.1) Znajoma gaździna zawsze częstowała herbatką z prądem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) góralka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gazdostwo n, gazdówka ż, gazdowanie n
forma męska gazda m
czas. gazdować ndk.
przym. gazdowy, gazdowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. gazda + -ina < węg. gazda
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: gazda
źródła:
  1. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  2. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.