göteborski

göteborski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɡøːtɛˈbɔrsʲci], AS: [göteborsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Göteborgu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	göteborski		göteborska	göteborskie	göteborscy	göteborskie
dopełniacz	göteborskiego		göteborskiej	göteborskiego	göteborskich
celownik	göteborskiemu		göteborskiej	göteborskiemu	göteborskim
biernik	göteborskiego	göteborski	göteborską	göteborskie	göteborskich	göteborskie
narzędnik	göteborskim		göteborską	göteborskim	göteborskimi
miejscownik	göteborskim		göteborskiej	göteborskim	göteborskich
wołacz	göteborski		göteborska	göteborskie	göteborscy	göteborskie

przykłady:

(1.1) Popłynąłem promem do Göteborgu, aby uśmiechać się do pięknych göteborskich dziewcząt i przystojnych göteborskich mężczyzn. Ach, göteborczycy!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Göteborg mrz, göteborczyk mos, göteborka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) göteborský
• duński: (1.1) gøteborgsk
• fiński: (1.1) göteborgilainen
• rosyjski: (1.1) гётеборгский
• słowacki: (1.1) göteborský
• szwedzki: (1.1) göteborgsk

źródła:

Hasło „göteborski” w: Mieczysław Szymczak (red.), Słownik ortograficzny je̜zyka polskiego PWN wraz z zasadami pisowni i interpunkcji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11882-2, s. 342.